เราคงเคยได้ยินเรื่องสำนึกรักบ้านเกิดกันมาจนชินชา เป็นสิ่งที่สังคมไทยปลูกฝังกันมาตั้งนมนานมาแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่สะท้อนถึงรากเหง้าความคิดของคนสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี การจากบ้านมาหางานทำในเมืองกรุงเป็นเรื่องที่ถูกหยิบยกมาทำเป็นหนัง ละคน หรือแม้กระทั้งนิยาย สิ่งเหล่านั้นก็ได้สะท้อนให้เห็นถึงวิถีการดำเนินชีวิตของคนในปัจจุบัน

เมื่อเราเติบโตขึ้น การพลัดพรากจากถิ่นฐานบ้านเกิดเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อเราโตขึ้น เราก็ไม่สามารถอยู่บ้านที่เล็กเท่าเดิมได้ ความคิดความอ่าน ความฝัน และแรงบันดาลใจในชีวิต ผลักดันให้เราต้องดิ้นรนเข้าหาที่อยู่ใหม่ที่เอื้ออำนวยประโยชน์แก่เรา ไม่ว่าจะเป็นทางการศึกษา หน้าที่การงานที่จะเจริญก้าวหน้าขึ้น แต่สิ่งนั้นกลับไม่ได้ทำให้ชีวิตเราก้าวหน้าอย่างที่ควรจะเป็น

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยผลักดันในเรื่องของการสำนึกรักบ้านเกิดและการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนมาเป็นเวลานานมาก การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนคือการที่มนุษย์ ดำเนินธุรกิจการท่องเที่ยวอย่างเป็นระบบแบบแผน โดยใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่ในท้องถิ่นของตนเอง และการท่องเที่ยวนั้นไม่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติ พูดอย่างง่าย ๆ ก็คือ น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า เราพึ่งพาประโยชน์จากธรรมชาติ แต่ก็ต้องไม่ให้ประโยชน์ที่เราได้รับนั้นเบียดเบียนธรรมชาติ ฟังดูเหมือนเป็นความคิดในอุดมคติ ไม่น่าจะเกิดขึ้นจริงเท่าไรนัก แต่สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจริงมาแล้ว

ตัวอย่างง่าย ๆ หมู่บ้านของนายจอนเดิมทีเป็นเกษตรผสมผสาน ส่งออกผลไม้และอากาศดีมาก คนในชุมชนน่ารักและใจดี นายจอนจึงออกจากงานที่เมืองหลวงและกลับมาทำโฮมสเตย์เพื่อรองรับนักท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวมีทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ตื่นเช้ามาก็เริ่มต้นที่การใส่บาตร นั่งรถไถเข้าไปในสวน หว่านปุ๋ยบ้าง ดูแลสวนบ้าง ผลไม้ที่ได้ก็ให้นักท่องเที่ยวได้ชิม ตอนบ่ายก็พาเข้าไปเลี้ยงควาย ให้อาหารเป็นไก่ ข้างล่างเล้าไก่ก็เป็นบ่อปลา ปลากินมูลไก่ ส่วนมูลควายทำปุ๋ย นักท่องเที่ยวได้ทราบถึงวิธีการทำปุ๋ยธรรมชาติด้วยตัวเอง คล้อยบ่ายพักเล่นน้ำคลอง ตกเย็นปั่นจักรยานเล่นในหมู่บ้าน นักท่องเที่ยวได้ลองชิมอาหารแปลก ๆ จากนั้นก็ร่วมทานพาข้าว ในวันสุดท้ายก็มีการแสดงอำลา นายจอนไม่ต้องไปอยู่เมืองหลวง ได้ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ ได้อยู่ร่วมกับภรรยาและลูกอย่างมีความสุข

จากการทำโฮมสเตย์ เป็นธุรกิจที่ง่าย ประชากรในพื้นที่มีส่วนร่วมได้สูง นักท่องเที่ยวได้รับประสบการณ์ตรงจากชาวบ้าน และที่สำคัญคือได้อยู่กับครอบครัวไม่ต้องไปดิ้นรนทำงานในเมืองใหญ่

ประเทศไทยนั้นเป็นที่นิยมสำหรับนักท่องเที่ยวอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรขึ้นกับประเทศไทย ทั้งความไม่สงบ ภัยจากธรรมชาติ ก็ไม่ได้ทำให้นักท่องเที่ยวลดลงเลย มิหนำซ้ำวัฒนธรรมของแต่ละภาคกลับดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เพิ่มมากขึ้นทุกปี และไม่มีทีท่าว่าจะลดลง การท่องเที่ยวนำรายได้มหาศาลสู่ประเทศ แต่สิ่งเหล่านั้นไม่มีความความหมายเลยถ้าหากว่าประชาชนกระจุกตัวอยู่แต่ในเมืองใหญ่

ครอบครัวเป็นส่วนเล็ก ๆ ในสังคมที่มีความสำคัญที่สุด แผ่นดินเกิดเป็นสิ่งที่ไม่ควรละเลย ดอกไม้ยังให้ความเจริญตาแก่ผู้พบเห็น แล้วเราเล่าได้ให้อะไรกับแผ่นดินเกิดบ้าง